De Gerard Reve Kalender vroeg onlangs volkomen terecht aandacht voor twee tragisch in het vergeetboek geraakte personages in De avonden, Gerard Reve’s magistrale debuutroman uit 1947. Als medetrampassagier P. Boei en politieagent J. van Woerkom anders hadden gehandeld dan ze gehandeld hebben, zou Frits van Egters die avond niet of veel later thuisgekomen zijn, De avonden een totaal andere wending hebben genomen en misschien wel nooit verschenen zijn, Gerard van het Reve een middelmatige journalist bij het Parool zijn gebleven en de Nederlandse literatuur en daarmee het ganse vaderland verstoken zijn gebleven van een imponerend, [Lees meer…]
De normale gebruikelijke usance
“Nou, mijn moeder wás er wel als ik thuiskwam uit school, maar ze zat nooit achter het theelicht of zo. Want ze lag altijd in bed. En dan weer met de buurman van links en dan weer met de buurman van rechts. En dat waren ook allemaal neven. Met mijn eigen vader heb ik het mijn moeder nooit zien doen. Nooit. Altijd met neven. Opa zelfs. Ik weet niet eens of mijn eigen vader wel mijn eigen vader was. Want hij deed het wél met mijn zusjes. Met alle vijf. En [Lees meer…]
Taalfoutje moet kunnen
Bij het eindexamen Nederlands tellen taalfouten opeens weer mee. Daarmee gelden voor de laatste drie examenjaren drie verschillende reglementen. De laatste verandering is lopende dit schooljaar doorgevoerd, onder druk van de stem des volks. (“Hé?! Wordt op het examen Nederlands helemaal niet op spelling gelet!? Het moet toch niet gekker worden.”) (Nee, er werd volkomen terecht niet op spelling gelet, aangezien het om leesvaardigheid gaat. In de huidige situatie bestaat de mogelijkheid dat iemand die géén antwoord invult per saldo meer punten voor die vraag scoort dan iemand die een inhoudelijk perfect antwoord geeft, met enkele spelfouten.) En dat alles terwijl dat hele correcte taalgebruik ons steeds minder kan schelen, althans in sms’jes, whatsappjes en email. Dit blijkt althans [Lees meer…]
Geen elektrisch schederapparaat
Er is nóg een zeer begaafd schrijver in het Nederlandse taalgebied. Ton van Riemsdijk is 55 jaar. Hij mag gerust een nog onontdekt fenomeen genoemd worden. In elk geval is hij – tot zijn eigen verbazing – ‘niet-erkend’ schrijver. Ton wist al vanaf zijn kindertijd dat hij schrijver wilde worden. Om de een of andere moeilijk te achterhalen reden is er nog geen uitgever die Tons boeken durft uit te geven. Daarom [Lees meer…]
Simon Carmiggelt 100 jaar
Laat ze nóu maar meer staan!
Misschien wel het beste wat tachtig jaar Publieke Omroep Nederland heeft voortgebracht. De extended version, met als extra onder meer een hilarische scene op een parkeergarage. Tjees! Gé en Arie, de net-nietgeneratie, op de tuin.