Het begint in het jaar 430 na Christus in Ravenna, waar Galla Placidia, zus van de Romeinse keizer, een kapel laat bouwen met een mozaïek waarvan het goud, gekleurd glas en diep blauw lapis lazuli alles en iedereen overstraalt, alsof je zo de hemel inkijkt. Bijna duizend jaar later is het de uit Florence gevluchte dichter Dante die in dezelfde kapel de inspiratie vindt voor het derde, paradijselijke deel van zijn Goddelijke Komedie. De Amerikaanse historici Matthew Gabriele en David M. Perry maken in hun The Bright Ages – A new history of Medieval Europe korte metten met de gangbare opvatting dat de tijd tussen het eind van het Romeinse rijk en het begin van de Renaissance een periode was van geestelijke armoede, naargeestige duisternis, permanent bloedvergieten en grimmige pandemieën die de helft van de bevolking wegvaagden. Natuurlijk, er [Lees meer…]