De strenggelovige Farrokh en zijn vrouw Pari landen vanuit Teheran op het vliegveld van Athene voor een bezoek aan haar daar studerende zoon Babak. Maar Babak is er niet om ze af te halen. En hij neemt de telefoon niet op. Is hij het vergeten?! Onmogelijk. Maar waar is hij dan? Pari spreekt een paar woorden Engels, en met de moed der wanhoop beginnen ze een zoektocht naar de verloren zoon. Farrokh ziet er al gauw het nut niet meer van in. ‘Kijk maar, ik heb het altijd gezegd, hij is net als jij.’ Wat hij daarmee bedoelt, wordt duidelijk in het verloop van de film. Tijdens haar hopeloze queeste door de meest lugubere wijken van Athene begrijpt Pari steeds beter wat er met haar zoon aan de hand is, en wat Farrokh bedoelde met zijn opmerking. Symbolisch genoeg dringt dat inzicht definitief tot haar door als ze zich in de ruïne van een antiek Grieks [Lees meer…]