Een ‘nocturne’, zegt Wikipedia, is ‘een muzikale compositie die geïnspireerd is op de sfeer van de nacht, een romantisch of dromerig geheel’. Die nachtelijke sfeer klopt, in de filmische compositie Notturno (Italië, 2020). Maar de romantiek en dromerigheid zitten vooral in de plaatjes, en bepaald niet in de gebeurtenissen. Notturno is een kaleidoscopische documentaire over verschillende oorlogsgebieden in het Midden-Oosten, met name de grensstreken van Irak, Syrië, Koerdistan en Libanon. Drie jaar lang trok de Italiaans-Amerikaanse regisseur Gianfranco Rosi er rond om te kijken, te praten en te filmen. De oorlog zelf bromt en rommelt hooguit wat op de achtergrond. Wat Rosi laat zien is wat er met de mensen gebeurt, of gebeurd is. Verbazingwekkend stoïcijnse Yezidi-wezen die aan de hand [Lees meer…]