In zijn essay ‘Pleidooi voor de ware zedelijkheid’ schrijft Godfried Bomans over een vriend die filmcriticus is. (“Overigens is het een aardige kerel.”) “Hij schrijft kleine stukjes, waarin hij zijn lezers uitnodigt deze films te gaan zien en andere niet te gaan zien. Ik lees die stukjes met de meeste aandacht. Want de films die niet gezien moeten worden, bevallen mij uitnemend. Zodra wij weten dat er weer sprake is van een ‘oppervlakkige rolprent die zich niet verheft boven het gebruikelijke happy ending’, trekken we allemaal onze jassen aan en hollen het huis uit. Wij worden nooit teleurgesteld. Laatst kwam hij glimlachend bij ons binnen. Er werd nu een stupiditeit vertoond, zei hij, waar het eind van weg was. Hij had [Lees meer…]