René Leverink Tekst

Je bent hier: Home / Archief voor Leipzig

Überprophet

Reageer

Nog nooit, schreef Felix Mendelssohn aan zijn broer Paul, was een stuk van hem bij de eerste uitvoering zo enthousiast ontvangen. Tien jaar had hij aan zijn oratorium Elias gewerkt en nu, juni 1848, was het zover: de première in het stadhuis van Birmingham. Het tweeduizendkoppige publiek was uitzinnig en hield niet op met applaudisseren. Drie-en-een-half uur duurde het concert; naast de Elias dirigeerde Mendelssohn ook nog Haydns Schöpfung en delen van Beethovens Missa Solemnis. In de Thomaskirche te Leipzig beperkten het Konzertchor Leipzig en de Staatskapelle Halle zich zaterdagavond tot de Elias – nog altijd goed voor 2,5 uur keiharde kerkbank. Het oratorium

[Lees meer…]

“Hier verstummte im Vorbeigehen jedes Gespräch“

Reageer

Veertig jaar lang hield de Oost-Duitse Staatssicherheitsdienst vanuit het gebouw de ‘Runde Ecke’ de bewoners van Leipzig in een ijzeren greep. Hier verstomde in het voorbijgaan elk gesprek, meldt de website van het Stasi-museum dat hier nu gevestigd is. Bezoekers krijgen een indruk van de werksfeer die er tot 1989 heerste. Linoleumvloeren, geelbruine tapijten, roosters voor ramen en deuren, kabelgoten en ouderwetse radiatoren. Een van de maatregelen van de socialistische heilstaat om de burgers eronder te houden, was het zogenaamde ‘zersetzen’. Dit hield in dat de Stasi iemand die verdacht werd van staatsvijandige ideeën of acties zodanig het leven zuur maakte, dat diegene uiteindelijk geen andere oplossing zag dan zich aan te [Lees meer…]

De dood als overwinnaar

Reageer

Het gigantische Völkerschlachtdenkmal in Leipzig overschaduwt de hele omgeving, maar de afslag naar de parkeerplaats staat niet aangegeven. ‘Nee, dit hier is de ingang van het Südfriedhof. Jullie zijn te ver. Nederlanders? Hier ligt nog een landgenoot van jullie. Marinus van der Lubbe.’ Die is voor een volgende keer. Nu eerst terug, en dan links. Dit toen nog landelijke gebied ten zuidoosten van Leipzig was op 18 oktober 1813 het toneel van de op dat moment grootste en bloedigste veldslag in de geschiedenis van de mensheid. Aan de ene kant de Grande Armée van Napoleon, aan de andere kant de legers van Pruisen, Rusland, Oostenrijk en Zweden. In totaal een half miljoen manschappen. Toen Napoleon de aftocht blies (het begin van zijn einde, Waterloo betekende hierna niet meer dan een geallieerd puntje op de i), was een op de vijf soldaten gesneuveld. De schattingen lopen uiteen [Lees meer…]