Op 4 mei 1942 namen de Duitsers honderden Nederlandse wetenschappers, politici, schrijvers, advocaten en geestelijken gevangen. Ze werden als gijzelaars samengebracht in een voormalig seminarie in St. Michielsgestel. Zodra ergens in Nederland een verzetsdaad werd gepleegd, zouden een of meer van deze intellectuele gijzelaars worden geëxecuteerd. Uiteindelijk zijn er vijf omgebracht. De rest had een comfortabel leventje. Er waren lezingen, cursussen en discussiegroepen. Aan de schrijver Simon Vestdijk werd gevraagd of hij niet een serie lezingen kon geven over poëzie. Dat liet hij zich geen twee keer vragen, hoewel hij tegensputterde dat hij natuurlijk niet alles uit de kast kon halen – letterlijk: in het kamp was nauwelijks literatuur aanwezig. Vestdijk hield acht voordrachten over ‘wezen en techniek der pöezie’. Hij wilde door het bespreken van verstechniek een zo rationeel mogelijke [Lees meer…]