In Een Hollander in Parijs vertelt S. Carmiggelt over een oom die daar veertig jaar achter elkaar zijn vakantie doorbracht. Elk jaar hetzelfde hotel, dezelfde wandelingen, het vaste terras, een bezoek aan de Comédie Française om er ‘Tartuffe’ te zien, en “avond aan avond in zijn uitverkoren café, een immense, opgedirkte uitspanning die geleek op een station dat naar verkeerde vrienden heeft geluisterd.” De oom is allang dood, schrijft Carmiggelt, “en hij was er de man niet naar om sterk gemist te worden, maar vanmiddag moest ik toch aan hem denken. Ik kwam namelijk langs zijn café met muziek en het bleek te zijn verbouwd tot een badhuis. Wat zei de dichter ook weer, over al wat de mens op deze aard’ beleeft? ‘Het spoelt als water weg, het breekt als spinnerag’.”*
Dit deed een [Lees meer…]
Lezen doe je met je handen
Bijna dagelijks maak je debatten mee tussen liefhebbers van de e-reader en aanhangers van het papieren boek. Het is een eindeloze herhaling van argumenten: gemakkelijk, licht en goedkoop tegenover onderstrepen, terugbladeren en gewend zijn. De Volkskrant zet alles nog eens op een rij en komt tot de conclusie dat ‘het boek’ ‘beter’ is, ondank de opmars van de e-reader in de handtas en de tablet in de schooltas. Daniël Janssen, communicatiewetenschapper in Utrecht, zweert bij papier: “De iPad belemmert het studerend lezen”. En dat terwijl [Lees meer…]