Op 25 oktober 2017 ging het op deze plek over de toen 87-jarige Sonny Rollins en het initiatief van een aantal fans en collegamuzikanten om de Williamsburg Bridge (over de East River, tussen Manhattan en Brooklyn) te heropen tot Sonny Rollins Bridge. “Het gemeentebestuur van New York buigt zich momenteel over een ontwerpresolutie die dit mogelijk moet maken. Hoezo dit allemaal? In 1959 bevond jazzsaxofonist Rollins zich – zoals wel vaker – in een creatieve impasse. Er zat in zijn ogen niets anders op dan oefenen, oefenen en nog eens oefenen, liefst vierentwintig uur per dag. Maar er was een probleem. Zijn zwangere buurvrouw kon niet tegen het eindeloze getoeter. En al helemaal niet ’s nachts. Rollins vond de oplossing op de voetgangerspromenade van de naburige Williamsburg Bridge. Twee jaar terug vertelde hij tegen de New York Times: ‘Nobody was there, and it was beautiful. I went to the bridge to practice just about every day for two years. Playing against the sky really does improve your volume, and your wind capacity.’ Deze maand zestig terug kwam het resultaat uit: The Bridge, algemeen beschouwd als een van de belangrijkste jazzalbums ooit. Inmiddels is Sonny Rollins 91, en de Williamsburg Bridge heet nog steeds zo. Dat moet veranderen. Wie een handje wil helpen, kan hier de petitie tekenen. Wacht niet te lang, want zelfs de beste saxofonist ooit heeft niet het eeuwige leven. Kijk anders even de video hieronder.
Zie ook: Een brug niet ver genoeg
Zie ook in The Guardian: I was so close to the sky, it was spiritual
Bron: Bowery Boogie
Geef een antwoord