Vanavond om 22.58 uur op NPO3. Het is toch ook om gek van te worden, wat dat neoliberale spierballenvertoon in de afgelopen decennia allemaal heeft aangericht. Als er iemand is die nooit ophoudt de schandelijke uitwassen van het kapitalisme aan de kaak te stellen, is het de Britse regisseur Ken Loach (83). Brieste hij in I, Daniel Blake tegen de vernederende bureaucratie in de wereld van de sociale zorg, in Sorry We Missed You gaat de oude krijger zo mogelijk nog venijniger tekeer tegen de verderfelijke manier waarop kleine zelfstandigen door hun opdrachtgevers als moderne slaven worden uitgeknepen, getreiterd en leeggezogen. Ricky en Abbie Turner en hun beide kinderen hadden ooit bijna een eigen woning. De crisis van 2008 gooide hun dromen aan diggelen. Sindsdien is het armoe troef. De ene schuld stapelt zich op de andere. Dochtertje Liza kan steeds slechter tegen de huiselijke spanning. Zoon Seb ontspoort. Abbie ploetert als zzp’er voor een paar centen in de thuiszorg. Ricky neemt het heft in eigen hand, denkt hij, koopt met het geld van de verkoop van Abbie’s onmisbare auto een bestelbus en verhuurt zichzelf als pakketbezorger. Ze doen er echt alles aan om hun gezin draaiende te houden. Maar wat als je ‘opdrachtgever’ een tiran is en je als zelfstandige dienstverlener aan een stuk door wordt afgeblaft en opgejaagd? En wat als je zelf moet opdraaien voor de onkosten als je tijdens je werk wordt overvallen en mishandeld? En als je op je sodemieter krijgt als je een uur mist vanwege een gesprek op school over je zoon die een leraar heeft geslagen? Hoe dan ook, je kunt veel zeggen van het kapitalisme, maar het levert wel gruwelijk mooie films op.
Zie ook: Kastjes en muren
Geef een antwoord