Op het marktplein vóór de bioscoop stond men in de rij voor de terrassen, maar in zaal 2 was er toepasselijk genoeg er maar één bezoeker voor The Dissident. Jammer. Die terrasjes blijven nog wel een tijd bestaan, maar de film is alweer bijna uitgedraaid. En dat terwijl het onderwerp toch iedereen aangaat: de moord op de Saoedische journalist Jamal Khashoggi, en vooral: het totale gebrek aan westerse bereidheid om de hoofddader, de Saoedische machthebber kroonprins Mohammed Bin Salman, aan te pakken. Ook de nieuwe Amerikaanse regering laat niets van zich horen, terwijl de vorige zelfs MBS op diens woord geloofde toen deze beweerde dat hij niets maar dan ook niets met de moord te maken had. Terwijl er inmiddels geen enkele twijfel meer bestaat over zijn cruciale betrokkenheid. The Dissident brengt het horrorverhaal nauwgezet in beeld, met de naar Canada gevluchte kritische vlogger Omar Addulaziz als rode draad. Door een ingenieuze hackoperatie van de Saoedische geheime dienst komt aan het licht dat Khashoggi toenadering heeft gezocht tot deze dissident en hem financieel steunt. Daarmee is zijn doodvonnis getekend. Khashoggi, ooit sympathisant van MBS maar inmiddels door zijn kritische stukken in onder meer The Washington Post tóch al in ongenade bij de dictator, wordt op 2 oktober 2018 naar de Saoedische ambassade in Istanbul gelokt om een document af te halen dat hij nodig heeft voor zijn huwelijk met de Turkse Hatice Cengiz. De transciptie van de geluidsbanden getuigt van de gruwelijkheden die zich vervolgens in de ambassade afspelen (terwijl Hatice buiten uren op haar aanstaande echtgenoot staat te wachten). Het met een botzaag in stukken verdeelde lijk van Khashoggi wordt nooit gevonden, MBS blijft buiten schot, de internationale gemeenschap kijkt weg en Hatice Cengiz is haar man kwijt. Buiten was het nog steeds feest.
Geef een antwoord