Of hij nou en profile werd afgebeeld of en face, de eenogige Odin deed je verstijven van angst. De god van de oorlogsglorie, vader van massaslachtingen, heer van de slechterikken en gehangenen, hij was de goddelijkste god van de Vikingen.
Zijn twee trouwe raven, Hugin en Mugin, waren hun meesters spionnen. Elke morgen stegen ze op van zijn schouders en vlogen de wereld over. Bij het vallen van de avond keerden ze terug en vertelden hem alles wat ze hadden gezien en gehoord.
Ook de Walküren, engelen des doods, vlogen voor hem. Ze cirkelden boven slachtvelden en pikten de lijken van de beste soldaten eruit en recruteerden die voor het leger van geesten dat Odin vanuit de hoogten commandeerde.
Op aarde voorzag Odin de heersers die hij beschermde van enorme oorlogsbuit, en hij wapende hen met onzichtbare schilden en onoverwinnelijke zwaarden. Maar als hij ze aan zijn zijde wenste in de hemel, dan zond hij ze de dood in.
Hoewel hij beschikte over een vloot van duizend schepen en kon galopperen op achtbenige paarden, bleef Odin het liefst thuis. De profeet van de oorlogen van onze tijden vocht op afstand. Zijn magische lans, grootmoeder van de kruisraket, schoot door de lucht en vond zijn weg recht naar de borst van de vijand.
Vertaald uit: Eduardo Galeano, Mirrors: Stories of Almost Everyone
Zie ook: Sally
Geef een reactie