mij grijpt mij kust mij schudt

Brugge

als bij valavond de bomen aan het minnewater geuren
zo was de regen doordrenkt van paradijsen
dan rennen de ratten
rennen de ratten
achter mij aan

een doffe plons rukt de lippen der verliefden vanéén
de schim van memling schaterlacht
want elke omhelzing is zo oud
ouder dan het brood
der menselijke zwanen

guido gezelle
staat in de nacht
alleen

het beeld is dood
het beeld is koud

aan het gruuthuuse
rennen de ratten rennen de ratten
om mij
heen

als door de valavond de angst om mij schuift
mij grijpt mij kust mij schudt
mij fluistert dat ik sterven moet
en dood zijn dood zijn dood zijn
dan rennen de ratten rennen de ratten
om mij heen

Remy C. van de Kerckhove (1921-1958)

Uit: De schim van Memling (1950)
Uitgever: De Sikkel

Een uitvoerige analyse van dit gedicht is te vinden op Klassieke gedichten