Als pianist Thelonious Monk niet al in 1982 was overleden, hij was nog maar 65 jaar, dan zou hij gisteren 100 zijn geworden. Maar natuurlijk sterven jazzgrootheden als Monk alleen lichamelijk en leeft hun geest voor eeuwig voort. Ter ere van Monk’s honderdste verjaardag een prachtig interview met bewonderaar en collega Sonny Rollins, over de jaren vijftig, toen ze elkaar ontdekten als vrienden en grote vernieuwers van de jazz. Met hun ontmoetingen en oefensessies op het kamertje van Monk, zou je ze een beetje de Titaantjes van de jazz kunnen noemen. De muziek die ze samen opnamen, is onsterfelijk.
Geef een antwoord