Istanbul in zwartwit

De Turkse winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur (2006) Orhan Pumak schreef İstanbul: Hatıralar ve Şehir, (Herinneringen en de Stad). Het is een soort biografie van Istanbul, op basis van de eigen herinneringen van de schrijver, die er zijn hele leven gewoond heeft. Het boek is doordrenkt met melancholie, spijt en heimwee naar de tijd van weleer, toen Istanbul nog een stad was waar geleefd en gewerkt werd, en waar nu verval en teloorgang de boventoon voeren. Pamuks geheugen kent louter zwartwitbeelden, zo lijkt het wel. Over een foto van Ara Güler schrijft hij: “Een perfecte weergave van de lege straten in de achterbuurten van mijn jeugd, waar betonnen flatgebouwen naast oude, houten huizen staan, de lantarenpalen niets verlichten en het clair obscur van de schemering – voor mij het wezen van de stad – is neergestreken. Wat mij in deze foto intrigeert, zijn niet alleen de kinderkopjes, de ijzeren balustrades voor de ramen of de lege, bouwvallige houten woningen, maar vooral de gedachte dat deze twee mensen, die bij het vallen van de avond hun lange schaduwen huiswaarts slepen, in feite de deken van de nacht over de hele stad trekken.” Fotojournalist

Ara Güler is in 1928 geboren in Istanbul uit Turks-Armeense ouders. Hij wordt wel het ‘oog van Istanbul’ genoemd, omdat hij in zijn lange carrière zijn geboorteplaats op alle mogelijke manieren geportretteerd heeft, bijna altijd in sfeervol zwartwit. Klik hier voor een impressie, en hier voor een hele serie. (Met dank aan dr. H.)