Twintig jaar terug bedacht de Canadese hoogleraar James Hathaway samen met andere experts op het gebied van vluchtelingenrecht een model om vluchtelingen wereldwijd beter te beschermen en de lasten van de opvang beter te verdelen. Trouw interviewt hem: “Laat vluchtelingen toe zonder obstakels op te werpen, sluit ze niet op maar laat ze meedoen, geef ze snel een tijdelijke verblijfsvergunning en verdeel de lasten van de opvang.” Asielbeoordelingen moeten niet individueel gebeuren, maar per groep. Dat scheelt veel tijd en geld. Volgens Hathaway moet na vijf jaar bekeken worden of de vluchteling inmiddels naar huis kan, of waar hij anders naartoe moet. Maar daarmee wordt de keuzevrijheid van mensen toch wel erg beperkt, merkt Trouw op. “Dat klopt. De Mercedessen voor de tien procent worden afgeschaft, maar in plaats daarvan krijgt wel iedereen een fiets. Perfect is het niet, maar perfectie als maatstaf is nu ook niet aan de orde. (…) We zijn verplicht om mensen te helpen die gemarteld of vervolgd worden.” Na twintig jaar bureaucratie en bla bla is de nood nu zo hoog dat er eindelijk internationale belangstelling komt voor Hathaway’s model.
Zie ook: Lichtpuntjes voor vluchtelingen
Geef een reactie