In zijn essay Black Body (te vinden in de bundel Known and Strange Things) schrijft Teju Cole over het verblijf, begin jaren vijftig, van de zwarte schrijver James Baldwin in het zeer blanke Zwitserse Leukerbad. Men vond hem maar een rare verschijning. Er waren mannen die hem aanspoorden te leren skiën, zodat ze hem belachelijk konden maken. Dorpelingen beschuldigden hem van het stelen van brandhout. Anderen wilden zijn haar voelen en zeiden dat hij het moest laten groeien en er een winterjas van moest maken. Kinderen, opgevoed met het idee dat de duivel zwart was, krijsten als hij voorbijkwam. Cole stelt vast dat er sindsdien niet veel veranderd is. Zeker niet in Amerika. Hij geeft een voorbeeld. “De burgemeester en de commissaris van politie van New York zijn geobsedeerd door een schone, opgeruimde openbare ruimte. Daarom gingen ze over tot het arresteren van de breakdancers die optreden in de New Yorkse metro. Zogenaamd omdat sommige mensen bang waren dat ze per ongeluk een trap zouden krijgen (wat nog nooit gebeurd is). Anderen vonden het gewoon vervelend. En er zijn politici die denken dat je echte criminaliteit in de kiem smoort door bescheiden overtredingen aan te pakken. En daarom, om dit immense dansgevaar af te wenden, stormt de politie de wagons in om de dansers op te jagen en de handboeien om te doen. Maar laten het nou toevallig bijna allemaal zwarte jongeren zijn…”
Geef een reactie