Tja, Caesar van Everdingen (1616 – 1678) en zijn tijdgenoten konden er óók niks aan doen dat die goden van vroeger er uiterst schamel gekleed bij liepen. Toen de Bijbelse taferelen uit de mode raakten, zagen de oude en nieuwe rijken van de Gouden Eeuw hun kans schoon om als de sodemieter een flinke partij classistische softporno in huis te halen. Je kon geen grachtenpand binnenlopen, of er hingen de meest oogverblindende half- of geheel blote Venussen, Bathseba’s, muzen, nimfen, Ariadnes en Syrinxen aan de muur. En alles cultureel geheel verantwoord natuurlijk, want zo was het in de oudheid nu eenmaal, kijk maar naar al dat beeldhouwwerk uit dit tijd, en trouwens, Ovidius schrijft nergens dat het níet zo is. Van Everdingen vond het prima, en liet geen borst bedekt. Nou ja, die van herkenbare opdrachtgeefsters natuurlijk wel. En als hij de kans kreeg om te laten zien hoe fabuleus hij stoffen en andere materialen kon schilderen, dan liet hij die niet onbenut. In het Stedelijk Museum Almaar is nog tot 22 januari 2017 een indrukwekkend overzicht te zien van deze grotendeels vergeten zeventiende-eeuwse meester. Vleiend penseel heet de expositie, omdat hij alles en iedereen, en met name de blote damesboezems, in een gunstig daglicht wist te stellen.
Geef een reactie