Het plaatselijke antiquariaat houdt ermee op. De collectie is zowat te geef. Zo vielen ons voor een paar euro drie dichtbundels van Gerard den Brabander (1900-1968) ten deel. De meest bijzondere daarvan is De Deur op het Haakje, Verzen uit het bezette gebied, ‘slechts in één beperkte oplage verschenen’ in 1943, eigenhandig door de oude bard gesigneerd. Het derde gedicht uit de bundel is ALLEEN MET MIJN SIGARET:
Alleen met mijn sigaret en
de wereld vergaat in rook.
Wat deeren mij vuur en smook,
dictator en midinette?
Wie zal mij te drinken beletten?
Wie belet mij te zingen ook?
Ben ik zaad, de vrucht zal zich zetten
en de wereld vergaat in rook.
Over dat drinken van Gerard den Brabander een volgende keer meer. Mooi aan dit gedicht is de onverzettelijkheid van de dichter in gure, bittere, eenzame tijden. Wat er ook gebeurt, al staat de hele wereld in brand, ik laat me niet kisten. Wonderlijk is die midinette. Wat heeft die naaister op een naaiatelier in godsnaam in dit gedicht te zoeken? Was er niemand anders te vinden die rijmt op sigaret-en, beletten en zetten? Of is zij degene die de dichter het drinken belet? Zoals we later zullen zien, is het niet waarschijnlijk dat Den Brabander zich aan zo’n alcoholische restrictie veel gelegen zou laten liggen.
Geef een antwoord