Nog even over vertalen. Bij het centraal schriftelijk examen van de klassieke talen telt de proefvertaling zwaar mee. De gymnasiasten moeten door het vertalen van een tekstfragment laten zien wat ze de afgelopen zes jaar hebben opgestoken aan kennis en inzicht. Een paar jaar geleden moest een commissie onderzoek doen naar de slechte resultaten voor Grieks en Latijn en naar het grote aantal leerlingen dat voortijdig het gymnasium vaarwel zegt. Heel intellectueel Nederland of wie daarvoor door wilde gaan, stond op de achterste benen toen de commissie de proefvertaling in het eindexamen ter discussie stelde. ‘Ze willen het gymnasium de nek omdraaien!’ hoorde nog bij de mildere commentaren. ‘Barbaren!’ En dat terwijl de commissie zich slechts afvroeg of het wel zeker was dat je met zo’n korte, technische proefvertaling precies kunt vaststellen wat een gymnasiast geleerd heeft. Zo niet, dan moest misschien naar een andere opzet gezocht worden, bijvoorbeeld een combinatie van vertaling en interpretatie. Maar minister Van Bijsterveldt van OCW had geen zin haar vingers aan dat examen te branden en liet alles bij het oude. Commissievoorzitter prof. Ineke Sluiter, hoogleraar klassieke talen aan de Universiteit Leiden, laat in dit filmpje zien wat de commissie bedoelde. Over het onderscheid tussen mechanische knutselarij en superieur tekstinzicht, ofwel: Het Geheim van de Blauwe Broer.
Geef een antwoord